We zijn afhankelijk van water, maar nemen het voor lief. Zo zijn er verschillende triviale weetjes waar niet iedereen bewust van is. Bar-le-duc is bijvoorbeeld het zelfde als kraan water in Utrecht. Maar het allerbelangrijkst is dat water onze cultuur heeft bepaald: polderpolitiek. Polderpolitiek is politiek in Nederland dat gekenmerkt wordt door aanhoudend overleg en het streven naar consensus. Dit vindt zijn oorsprong in het verleden waar het noodzakelijk was om door middel van overleggen polders te ontginnen.
In dit geval onderzoek ik een vierkante meter aan polder, een gebied dat omgeven is door een waterkering. In het gebied kan de waterstand kunstmatig geregeld worden.
Nederland is een maakbaar land gebleken.
Mij lijkt het interessant om er achter te komen hoe Nederland als gebied (dus de polders) tot stand is gekomen en wat daar de gevolgen van zijn geweest. Daarom is mijn vierkante kilometer de polder. En ga ik dit alles in kaart brengen.
1KM AAN POLDER <3
Het poldermodel is de naam die gegeven wordt aan het Nederlandse consensusmodel waarin werkgevers, vakbonden en overheid met elkaar aan tafel gaan zitten om te onderhandelen over arbeidsvoorwaarden en lonen. Als een cao goedgekeurd wordt door de minister van Sociale Zaken, kan deze de cao ook nog algemeen bindend verklaren, zodat de cao geldt voor alle werknemers en alle werkgevers in een bedrijfstak. In een economische noodsituatie kan de minister de arbeidsvoorwaarden voor een half jaar "bevriezen". In andere sectoren, zoals in de zorg, bij de publieke omroep en in het onderwijs, wordt het model toegepast voor het overleg over beleid en regelgeving tussen verschillende belangenorganisaties, hun koepels en de overheid.

Als beginpunt van de term poldermodel wordt vaak het Akkoord van Wassenaar (1982) gezien, waarin de genoemde partijen een loonmatiging afspraken. Onduidelijk is in hoeverre een artikel in Elseviers Weekblad rond 1980 van Harry ter Heide, oud-voorzitter van het NVV, partijen tot het inzicht heeft gebracht dat het beter was te onderhandelen op basis van het streven naar een win-winscenario in plaats van publiekelijk harde standpunten uit te wisselen. Ter Heide beoogde dit op basis van het zogenaamde prisoner's dilemma uit de speltheorie. Als dat juist is, is hij de geestelijke vader van het moderne overlegmodel.

Het consensusmodel bestaat echter al langer. Het gaat terug tot de middeleeuwen. Toen moesten boeren, edelen, stedelingen en overige burgers samenwerken om dijken te bouwen en zo droge voeten te houden. Dit was alleen mogelijk door, ongeacht afkomst of stand, samen te werken. Als het ware met terugwerkende kracht wordt ook daarvoor thans de aanduiding poldermodel gehanteerd, alsook het werkwoord polderen voor compromissen sluiten en samenwerken. Volgens Roeland Audenaerde van de Universiteit Leiden heeft ook de Franse reactionair Louis de Bonald (1754-1840) een rol gespeeld. Zijn idee over overleg zou in Nederland zijn geïntroduceerd door Herman Schaepman en Guillaume Groen van Prinsterer.
Poldermodel volgens Wikipedia:
Consensus is verwant met unanimiteit. Bij unanimiteit stemt iedereen in met het voorstel, of kan iedereen “ermee leven”.
Hermanus Johannes Aloysius Maria (Herman) Schaepman, meestal aangeduid als Dr. Schaepman. (Tubbergen, 2 maart 1844 – Rome, 21 januari 1903) was een Nederlands dichter, rooms-katholiek priester, theoloog en politicus. Hij speelde een doorslaggevende rol in de katholieke emancipatie als eerste priester die lid van de Tweede Kamer werd.
Guillaume (Willem) Groen van Prinsterer (Voorburg, 21 augustus 1801 - Den Haag, 19 mei 1876), zoon van de staatsraad Petrus Jacobus Groen van Prinsterer en Adriana Hendrika Caan, was een antirevolutionair Nederlands politicus en historicus.
Het Consensusmodel
"Toen moesten boeren, edelen, stedelingen en overige burgers samenwerken om dijken te bouwen en zo droge voeten te houden. Dit was alleen mogelijk door, ongeacht afkomst of stand, samen te werken."
"In tijden van nood was samenwerking tussen verschillende groepen dus mogelijk. Ondanks dat de term poldermodel tegenwoordig meestal verbonden wordt aan de Nederlandse overlegcultuur van de jaren ’80 en ’90 van de 20ste eeuw kent het land al een lange geschiedenis van polderen."

http://www.isgeschiedenis.nl/citaat-uit-het-nieuws/geschiedenis-van-het-poldermodel-in-de-vroegmoderne-tijd/
"Het fysieke landschap van Nederland heeft het poltieke landschap bepaald."
Lekker polderen <3
NAi brengt ode aan de polder

Het Nederlandse polderlandschap is met haar kaarsrechte sloten, dijken, molens, boerderijen en koeien wereldberoemd. Dit landschap staat echter onder druk. Een oprukkende verstedelijking, maar ook ontwikkelingen in de agrarische sector en de waterberging, zullen van grote invloed zijn op de toekomstige invulling van het landschap. Voor het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) reden genoeg om er in het kader van de Internationale Architectuurbiënnale Rotterdam een tentoonstelling aan te wijden.

http://www.architectenweb.nl/aweb/redactie/redactie_detail.asp?iNID=4644
15-3-2005 - 09:27
Tentoonstelling in het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) van 27 mei t/m 4 september
"De polders illustreren een heroïsche overmeestering van de natuur omdat land al eeuwenlang op water is gewonnen. Hoewel Nederland een rijker landschap heeft dan alleen de polders, staat vooral dit type symbool voor het organisatietalent, de koopmansgeest en de ondernemingszin van het Nederlandse volk."
Wat is de Polderdag?
Ieder jaar met Hemelvaartsdag vindt de Polderdag plaats in het Land van Wijk en
Wouden en Duin, Horst & Weide. In 2014 is dat op 29 mei, voor de zeventiende keer.
Je kunt kiezen uit vier fietstochten door de dorpen Hazerswoude, Koudekerk, Kaag
en Braassem, Leiderdorp, Zoeterwoude, Stompwijk, Wassenaar en Voorschoten. Je kunt ook kiezen om een wandelroute door Hazerswoude te maken onder leiding van een gids.
De routes voeren je langs de prachtige natuur en historie van het platteland zo
dicht bij de stad. Onderweg kun je boerderijen, monumenten en kwekerijen bezoeken
waar allerlei activiteiten zijn. Luister naar muziek, verken de weidevogel en proef een stukje kaas. Ook voor kinderen is er genoeg te doen. Ze kunnen een kijkje nemen in de stal en ravotten in de hooiberg.

Ervaar het voorjaar in de polder! Bezoek een molen, geniet van de bloeiende slootkanten en de landelijke geur. Hoor koeien loeien en weidevogels roepen.
Brugleuningen als ode aan de polder
dinsdag, 29 november 2011

Wethouder Luzette Wagenaar-Kroon van gemeente Drechterland opende zaterdag officieel de drie nieuwe bruggen op de Kluut, Wulp en Kuifeend in de wijk Reigersborg Zuid in Hoogkarspel.

Kunstenares Carmela Bogman is als geboren en getogen Limburgse geraakt door de weidsheid van de polders hier. Zij bedacht speciale brugleuningen, bestaande uit glasplaten met daarin kleurrijke folies. De drie leuningen verbeelden de zonsopgang en -ondergang en het zonlicht dat in de polder midden op de dag schijnt.

http://www.zeemanvastgoed.nl/reigersborgzuidfase4c/brugleuningen-als-ode-aan-de-polder.html
18 holes ergens aan de kust: been there, done that. Op de Malediven pakken ze het anders aan: een golfbaan verspreid over drijvende eilandjes. Omdat het kan. Met dank aan de Nederlanders.

De eilandengroep in de Indische Oceaan overstroomt langzaam door zeespiegelstijgingen - het hoogste punt van de Malediven is 2.3m boven zee-oppervlak. Om toch toeristenbestemming te kunnen blijven is de Malediven in zee gegaan (pun intended) met Nederlandse bedrijven gespecialiseerd in drijvende projecten. Zie daar: een drijvende golfbaan.

http://925.nl/archief/2011/04/29/exclusief-nederlandsch-polderen/
:(
:(
:)
http://openhousebcn.wordpress.com/2011/12/02/maider-lopez-opemnhouse-barcelona-across-water-polder-cup-football/
Hans Brinker

Hans Brinker, of De Zilveren Schaatsen is een boek van Mary Mapes Dodge, eerste uitgave in 1865. De oorspronkelijke Engelse titel is Hans Brinker, or the Silver Skates. Het is het verhaal van een jongen die tijdens een schaatstocht dwars door Holland, de legendarische geschiedenis van een land achter dijken en duinen vertelt.

Een stuk van het verhaal werd een Amerikaanse sage en indirect ook een stukje Nederlandse import-folklore. Dit is het verhaal dat in het boek wordt voorgelezen in de klas over de Held van Haarlem (in hoofdstuk 18). Het is een zeer tot de verbeelding sprekend verhaal van de zoon van de sluiswachter van de Haarlemmermeer. Als hij op een stormachtige middag een klein gaatje in de dijk ontdekt, aarzelt hij geen moment. Met zijn vinger houdt hij het gat dicht. Een avond en een nacht lang verdedigt hij zo, letterlijk met blote handen, stad en land tegen de dreigende zee.

Later werd het naamloze jongetje Hans Brinker genoemd, de naam van de hoofdpersoon van het boek. Zowel in Spaarndam (IJdijk) als in Harlingen (vertrekplaats veerboten) en Madurodam staan beelden van die zogenaamde Hans Brinker, voornamelijk voor de Amerikaanse toeristen. In de multimediashow Madurodam by Light staat de figuur Hans Brinker en zijn strijd tegen het water centraal.

Sage

Hans Brinker is de zoon van de sluiswachter in Spaarndam en als hij acht is moet hij pannenkoeken brengen naar een oude blinde man. Hij gaat op weg en op de terugweg ziet hij dat het water hoger staat dan anders. Hij ziet de zon schijnen op de ruiten van het huisje van de oude man, het lijkt net alsof alles in brand staat. Dan hoort hij water en ziet een gat in de dijk. Hij stopt zijn vinger in de dijk en het water stopt. Hij roept om hulp, maar niemand hoort hem. De volgende ochtend ziet de pastoor hem en begrijpt dat Hans Brinker de stad aan een groot onheil heeft doen ontsnappen.
De Hertogin Hedwigepolder is een ingepolderd deel van het Verdronken Land van Saeftinghe, een natuurgebied in Zeeuws-Vlaanderen, Nederland. Een klein gedeelte van de polder ligt op Belgisch grondgebied. De naam verwijst naar Hedwige de Ligne (1877-1938), Hertogin van Arenberg, echtgenote van Engelbert IX Hertog van Arenberg (1872-1949), een kleinzoon van Prosper Lodewijk van Arenberg. De oppervlakte van het Nederlandse deel bedraagt 2,99 km².[1] De straten in de polder dragen de namen van de hertog en hertogin en hun drie kinderen (Engelbert, Erik en Lydia).

Het gebied was al voor de Tachtigjarige Oorlog bedijkt. Tijdens deze oorlog staken Nederlandse soldaten in 1584 om strategische redenen (inundatie) de laatste intact gebleven dijken door en verdween Saeftinghe onder water. In de 17e eeuw werd opnieuw begonnen met het bedijken, en in 1907 was de Hertogin Hedwigepolder het laatste op de zee veroverde gebied in de oosthoek van Zeeuws-Vlaanderen. De polder ligt naast de Prosperpolder die voor de helft Nederlands en voor de andere helft Belgisch is. Aan de oostzijde van de polder was een getijhaventje dat echter slechts korte tijd in gebruik was.
Ontpolderen

In een verdrag tussen Nederland en België over het Vlaamse Sigmaplan werd vastgelegd dat de polder weer bij het Verdronken Land van Saeftinghe aangesloten zou worden (door het doorsteken van de dijken) bij wijze van natuurcompensatie (meer ruimte voor de Westerschelde). Vanwege dezelfde reden zou in België ook het aangrenzende deel van de Prosperpolder opnieuw worden aangesloten bij het Verdronken Land van Saeftinghe.

In Zeeland rees verzet tegen het idee een op de zee veroverd stuk land weer terug te geven. In 2008 werd door een commissie onder leiding van oud-minister Ed Nijpels bevestigd dat het onder water zetten van de polder de goedkoopste en meest effectieve manier zou zijn voor natuurcompensatie. In het verdrag is vastgelegd dat ontpoldering van de Hertogin Hedwigepolder volledig betaald wordt door Vlaanderen.

Gerda Verburg, minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, wees in april 2009 de ontpoldering af, omdat daar in Zeeland en in de Kamer veel verzet tegen was, en koos voor een nieuw buitendijks natuurgebied aan de oevers van de Westerschelde; aldus werd op 17 april 2009 door de ministerraad besloten.

Op 19 augustus 2009 meldde de Volkskrant dat de Zeeuwse PvdA-Statenleden van mening verschilden met het kabinet en de lijn van de eigen partij inzake het verdiepen van de vaargeul.

In oktober 2009 werd in een onderzoek door Grontmij opnieuw bevestigd dat er geen reëel alternatief is voor ontpolderen. Bij verdrag was vastgelegd dat de werkzaamheden eind 2009 klaar moesten zijn, en de Antwerpse haven kondigde aan een schadeclaim te overwegen (geschatte jaarlijkse schade € 70 miljoen) als dit niet nagekomen zou worden. Op 9 oktober 2009 besloot het kabinet om toch maar te ontpolderen.

Op 16 juni 2011 werd echter bekendgemaakt dat de Nederlandse regering als alternatief de Welzingepolder en Schorerpolder, nabij Vlissingen, wilde ontpolderen in plaats van de Hedwigepolder.

Op 13 oktober 2011 uitte de Europese Commissie in een kritische brief aan staatssecretaris Henk Bleker van Landbouw haar twijfels over de alternatieve plannen voor het onder water zetten van de Hedwigepolder.Volgens de commissie zullen de alternatieve maatregelen niet tot een groot, ecologisch coherent gebied leiden zoals dat het geval zou zijn met het oorspronkelijke plan.

Op 19 april 2012 werd bekend dat de provincie Zeeland schoorvoetend akkoord ging met het onder water zetten van een deel van de Hedwigepolder en twee andere gebieden in de provincie. De PVV eiste echter bij monde van Kamerlid Richard de Mos instemming van de Zeeuwse bevolking middels een referendum voor zij akkoord zou gaan met (gedeeltelijke) ontpoldering. Provinciale Staten van Zeeland wilde geen referendum houden. Nadat gebleken was dat het referendum niet door zou gaan, trok de PVV haar steun in en dreigde er een patstelling rond de Hedwigepolder te ontstaan. Een gehele ontpoldering van de Hedwigepolder leek echter onontkoombaar omdat dit nog de enige manier zou zijn om veroordeling wegens niet-naleving van het internationaal verdragenrecht te ontlopen. Vlaams minister-president Kris Peeters ("ons geduld is op") startte hiertoe immers de in het verdrag voorziene geschillenprocedure op.

Op 29 oktober 2012 maakten VVD en PvdA bekend dat ze in de kabinetsformatie 2012 hadden afgesproken dat de Hedwigepolder toch onder water gezet zal worden. Op 21 december 2012 maakte staatssecretaris van Economische Zaken Dijksma bekend dat de Hedwigepolder in 2019 helemaal onder water moet staan. Naar verwachting zal in mei 2016 worden gestart met ontpoldering en herinrichting. Vanaf dat moment wordt er water in de polder gelaten. Op 12 november 2014 bevestigde de hoogste bestuursrechter in Nederland, de Raad van State, dat de polder onder water mag worden gezet.

Er werd een voorlopig ontwerp opgesteld. Daar werden 2014 zienswijzen over ingediend, inclusief 1850 door actiegroepen geformuleerde standaardzienswijzen. Naar aanleiding van deze zienswijzen kunnen er wijzigingen in het ontwerp worden aangebracht. In 2014 zal dan een definitief voorstel ter inzage worden gelegd.
De Hertogin Hedwigepolder (h), omgeven door het Verdronken Land van Saeftinghe (v), de Schelde (s), en de Prosperpolder (het aangrenzende groene gebied). Ook een deel (x) van de Prosperpolder wil men ontpolderen en een nieuwe dijk (n) moet de rest van de Prosperpolder beschermen. Daarnaast staan op het kaartje Kerncentrale Doel (k), de Doelpolder (d), de radartoren (r), de grens tussen Nederland en België (g), Oude Doel (o) en de buurtschappen Prosperpolder (p) en Emmadorp (e).

GESCHIEDENIS POLDER VS GSCHIEDENIS POLITIEK








Aan de zeekusten werd vanaf de 11e eeuw al veel land gewonnen door aangeslibde gebieden in Zeeland en Noord-Nederland met dijken te beschermen tegen de zee. Religieuze ordes namen daartoe meestal het initiatief. In Zeeland werd dit gedaan in opdracht van de Vlaamse abdijen die het land grotendeels in handen hadden.

Een droogmakerij is een vorm van landwinning die sinds de 16e eeuw wordt toegepast om een watergebied dat aan alle zijden wordt omgeven door land droog te leggen.

De oudste Hollandse droogmakerijen dateren van de eerste helft van de zestiende eeuw. Het betreft in die tijd kleine meertjes in Noord-Holland die experimenteel worden drooggelegd met behulp van molens. In Nederland dateert de oudste schriftelijke vermelding van een windmolen voor de waterbeheersing uit 1407 en betreft een molen nabij Alkmaar.

De eerst bekende droogmakerij stamt uit 1533 en betreft de droogmaking van het 35 ha grote Achtermeer, gelegen ten zuiden van Alkmaar. Een octrooi hiertoe was verleend op 20 november 1532 aan Jan Janz., baljuw van de Nieuwburg, en aan Willem Janz., schout van Alkmaar. Ook Graaf Lamoraal van Egmont heeft pioniersarbeid geleverd door een kleine plas in West-Friesland droog te laten malen, waarna, in samenwerking met Hendrik van Brederode de droogmaking van het Egmondermeer (686 ha) en het Bergermeer (620 ha) ter hand werd genomen. Dit vond plaats in de periode 1562-1564.

De eerste grote droogmakerij, de Zijpe, valt aan het einde van de zestiende eeuw droog. Bekender zijn echter de zeventiende-eeuwse en latere droogmakerijen, waarvan de Beemster (1608-1612) de eerste belangrijke was. Deze polder staat sinds 1999 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Ook de twintigste-eeuwse droogmakerijen in Flevoland hebben naast een landbouwfunctie ook een woonfunctie (als ontlasting van de drukke Randstad) en een natuur- en recreatiefunctie. Bij de regelmatig oplaaiende discussie over het alsnog inpolderen van het Markermeer tot de Markerwaard speelt landbouw geen enkele rol meer en draait het uitsluitend om het herbergen van woon-, natuur- en recreatiefuncties, of om het vinden van een geschikte nieuwe locatie voor een nationale luchthaven.
Belangrijkste en bekendste Nederlandse droogmakerijen, met het jaar van drooglegging, zijn:


11e eeuw: Zeeland en Noord-Nederland























1533 Achtermeer, gelegen ten zuiden van Alkmaar.













1612 De Beemster
1614 Zoetermeerse Meerpolder
1622 Purmer
1626 Wijde Wormer
1627 Bijlmermeer
1629 Watergraafsmeer
1631 Heerhugowaard
1635 Schermer
1643 Starnmeer
1840 Zuidplaspolder
1846 Anna Paulownapolder
1852 Haarlemmermeer
1874 Prins Alexanderpolder


1930 Wieringermeer
1942 Noordoostpolder
1957 Oostelijk Flevoland
1968 Zuidelijk Flevoland


Toekomst: Markermeer?
Motivatie achter droogmakerij:




























Landbouw















Landbouw













Naast Landbouw: Woon en leef gebieden



woon-, natuur- en recreatiefuncties, of om het vinden van een geschikte nieuwe locatie voor een nationale luchthaven.
Hedwigepolder is dus
niet echt concensusmodel
politiek klimaat:




middeleeuws





























Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden:
1588–1795
Een confederatie van verschillende provincies






























polder politiek
Vanaf de jaren 80 -